Μια αλλοιώτικη τελευταία ευχή!

http://abcnews.go.com/video/playerIndex?id=6325950
Ένα παιδί που βρίσκεται στα τελικά στάδια της θανατηφόρου αρρώστιας του κάνει μια ευχή για να δώσει τροφή στους πεινασμένους
Ένα εντεκάχρονο αγόρι, ο Μπρέντεν Φόστερ (Brenden Foster), αφήνει πνευματική κληρονομιά∙ εμπνέει μια παναμερικανική εκστρατεία για να τραφούν οι πεινασμένοι
Του NEAL KARLINSKY ABC News Internet Ventures 24 Νοεμβρίου 2008

Για σκεφθείτε τι θα κάνατε αν ο γιατρός σας σας έλεγε ότι σας μένουν μόνο δυό εβδομάδες ζωής. Για τον εντεκάχρονο Brenden Foster,από τη Ουάσινγκτων που έμαθε αυτή την είδηση τον περασμένο Δεκέμβριο όταν του είπαν ότι πάσχει από λευχαιμία, η απάντηση δεν ήταν αυτή που πιθανώς θα περίμενε κανείς.
«Επέστρεφα από μια από τις συνηθισμένες επισκέψεις μου στο Νοσοκομείο που με παρακολουθούν, όταν είδα αυτό το πλήθος των αστέγων Τότε σκέφθηκα ότι κάτι πρέπει να κάνω γι’ αυτούς» λέει ο Brenden. Αντί να ζητήσει ένα ακριβό παιχνίδι ή μια εκδρομή σε κάποιο εξωτικό μέρος αποφάσισε να αφιερώσει όσες δυνάμεις του απέμειναν στο πρόβλημα των πεινασμένων αστέγων. «Αυτοί οι άνθρωποι πεινούν, ας κάνουμε κάτι γι’ αυτούς» σκέφθηκε ο Brenden και αυτή τη σκέψη δεν την κράτησε μέσα του. Ο ίδιος ήταν τόσο αδύνατος για να κάνει κάτι από μόνος του αλλά και μόνο η ευχή που εξέφρασε σαν τελευταία επιθυμία του και αποφασιστικότητα που συνόδευε την έκφρασή του ήταν αρκετά να συγκινήσουν τους γείτονές του στο Seattle για να ξεκινήσουν μια εκστρατεία για τη σίτιση των αστέγων. «Πρόκειται να συναντηθούμε το βράδυ περίπου 15 άνθρωποι και να ετοιμάσουμε 200 σάντουϊτς που θα τα φέρουμε μετά στους άστεγους του κέντρου της πόλης» λέει η Jennifer Morrison μια από τις εθελόντριες.
Η ιστορία αυτή άγγιξε τόσο βαθιά τις καρδιές των ανθρώπων ώστε η προσπάθεια φούντωσε και ξαπλώθηκε από το Los Angeles στην Pensacola και ως ένα σχολείο στο Ohio – όλα αυτά μόνο την τελευταία εβδομάδα.
«Δεν έχω ξαναδεί ποτέ τέτοιο θάρρος σαν κι’ αυτό που έδειξε αυτό το παιδί» εξομολογήθηκε ένας άστεγος καθώς περίμενε να πάρει το φαγητό του στην Μη Κυβερνητική οργάνωση «Αποστολή Διάσωσης» του Los Angeles. Μια άλλη γυναίκα είπε: «Μόλις είδα αυτό το πράγμα μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια και είμαι σαν ένα μωρό που κλαίει. Αυτό το πράγμα με έκανε να ξανασκεφθώ και να εκτιμήσω το καλό μέσα στη ζωή».
Ο Foster που αφιέρωσε τις τελευταίες μέρες της ζωής του στο να ανακουφίσει τους άλλους έμεινε καθηλωμένος στο κρεβάτι του. Το παιδί που κάποτε ξεπερνούσε τους φίλους του στο τρέξιμο κατάντησε να μην μπορεί να περπατήσει καν. Την τελευταία εβδομάδα με δυσκολία μπορούσε να κρατήσει τα μάτια του ανοικτά αλλά εν εγκατέλειψε ούτε μια στιγμή την ευχή του. «Είναι η ώρα της προσφοράς» έλεγε.
Ο Foster είδε την ευχή του να εκπληρώνεται. «Πάντα σκεπτόταν το καλό των άλλων θέλοντας πάντοτε να βοηθήσει» μας λέει η μητέρα του. «Ποτέ δεν παραπονέθηκε γιατί του έτυχε αυτή η σκληρή δοκιμασία» συμπλήρωσε.
Μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες ένα εντεκάχρονο αγόρι τόσο άρρωστο που να μην μπορεί να υπογράψει μια έκκληση για βοήθεια κατόρθωσε να συγκεντρωθούν χιλιάδες δολάρια και τεράστια φορτία τροφίμων για τις αποθήκες των φιλανθρωπικών οργανώσεων.
«Άφησε μια υποθήκη και ας είναι μόνο έντεκα χρονών» λέει η μητέρα του. Κατόρθωσε περισσότερα από όσα μερικοί άνθρωποι μπορούσαν να ονειρευτούν ότι μπορούν να επιτύχουν, κάνοντας μόνο μια ευχή και εκφράζοντας δυνατά τη σκέψη του. Ο Foster έζησε αρκετά ώστε να δει το όνειρό του να παίρνει σάρκα και οστά, προτού πεθάνει στην αγκαλιά της μητέρας του το πρωί της 21/11/08.
«Ακολούθησε το όνειρό σου, μην αφήσεις κανέναν να σε σταματήσει» του είπε η μητέρα του στο τελευταίο αντίο. Στην Οργάνωση «Αποστολή Διάσωσης» στο Los Angeles 2500 μερίδες φαγητού προσφέρθηκαν στη μνήμη του Brenden Foster. Πάνω στα καλύμματα των φαγητών οι εθελοντές έγραφαν με μαρκαδόρο: «σ’ αγαπούμε Brenden».
«Όταν του είπαν ότι θα πεθάνει, έκλαψε πολύ», θυμάται η μητέρα του.«Όταν θα πάω στον ουρανό θα ρωτήσω τον Θεό γιατί έπρεπε να φύγω τόσο γρήγορα αφού είχα τόσα πολλά που ήθελα να κάνω». Και αυτά που ήθελε να κάνει ήταν να βοηθήσει, να ανακουφίσει να συμπαρασταθεί στους άλλους.